Met de opmerkelijke uitzondering van een bepaalde kruisvaarder met een kap, is geen enkele DC-held vaker en duidelijker afgebeeld in animatie dan Superman. Meer dan 80 jaar geanimeerde avonturen, de verwachtingen van hoe cartoon Superman zou moeten klinken, zijn aanzienlijk verschoven. Van de traditioneel diepzinnige matinee hero-versie van de radiodrama's uit de jaren 40 tot de meer genuanceerde, emotioneel complexe opnames van de 21ste eeuw, Superman heeft een opmerkelijke evolutie doorgemaakt. Ondanks de nep-beweringen dat hij saai en ouderwets is, is Superman met de tijd meegegaan, zelfs als die verschuivingen soms subtiel zijn.
Een werkelijk opmerkelijke groep acteurs hebben in de loop der jaren hun pijpen aan Superman geleend. Hoewel een paar van de uitvoeringen niet goed waren, is het acteertalent nooit minder dan eersteklas geweest; een sterke indicator van het respect en enthousiasme dat het personage altijd heeft voortgebracht. Met dat in gedachten, hier is elke Superman-stem, gerangschikt als slechtste tot beste.
15 Mark Valley
Mark Valley is geen onbekende voor het genretarief. De productieve acteur heeft gedenkwaardige wendingen gehad in shows als Fringe, waar hij een FBI-agent met duistere trouw speelde, en Human Target, een losse bewerking van de DC-strip over een man die de identiteit van andere mensen aanneemt.
Valley's beurt als de Man of Steel was echter overweldigend. Als onderdeel van DC Animation's bewerking van de klassieke strip van Frank Miller, The Dark Knight Returns, speelt Superman een centrale rol in de climax van de film. Valley doet wat hij kan met het materiaal, maar het sluit gewoon niet aan op de manier waarop de rest van de geweldige cast van het project dat doet (serieus, ga terug en luister naar de beurt van Michael Emerson als de Joker - het is spookachtig goed). Het is niet echt de schuld van Valley. Hij is gewoon miscast; zijn stem leent zich gewoon niet voor het oppervlakkige altruïsme van Superman, met name deze versie van het personage.
14 Jerry O'Connell
Jerry O'Connell heeft zeker een ongebruikelijk carrièrepad gehad. Hij werd oorspronkelijk bekend in de klassieker Stand By Me van 1986, waar hij Vern Tessio speelde, het mollige, timide lid van het kwartet van jonge jongens van de film. Tot grote schok van velen kwam een volwassen O'Connell eind jaren '90 terug als een hartverscheuring in mainstream-films als Jerry Maguire en Scream 2. Genre-fans herinneren zich hem waarschijnlijk het meest liefdevol voor zijn beurt als de hoofdrolspeler op de dimensie-hopping science fiction show Sliders.
O'Connell is geen onbekende in stemacteurswerk. Hij had zelfs een korte, goed ontvangen stint als Shazam in DC Animation voorafgaand aan zijn huidige werk als Superman. Maar na een paar uitstapjes als de Man of Steel past de rol nog steeds niet helemaal bij O'Connell. Het is mogelijk dat hij in het onderdeel kan groeien, maar op dit moment is hij een beslist kleine vermelding in het pantheon van Superman-stemmen.
13 Yuri Lowenthal
Onder de lange, legendarische reeks DC-geanimeerde shows is Legion of Super Heroes iets van een roodharig stiefkind. Gebaseerd op de klassieke DC Comics waar de jonge Clark Kent toekomstige avonturen beleeft met het titulaire superteam, duurde de show slechts twee seizoenen voordat hij zonder pardon werd geannuleerd. Bizar voor een DC-show, zou je zelfs moeite hebben om een toegewijde cultus te vinden die ermee verbonden is.
De show moest ook wat ongelukkig juridisch manoeuvreren; de Legion of Super Heroes-avonturen bevatten traditioneel Superboy, een jonge Clark Kent die nog geen Superman was geworden. DC, destijds vastgebonden in ingewikkelde rechtszaken, was terughoudend om de naam 'Superboy' te gebruiken, dus Legion of Super Heroes eindigde met een heel, heel jonge 'Superman'.
Yuri Lowenthal doet perfect werk in de rol, maar het is moeilijk om de prestaties echt als de Man of Steel te beoordelen, omdat deze iteratie bestaat in een soort niemandsland tussen Superboy en Superman. Het is een grotendeels vergeetbare prestatie in een grotendeels vergeetbare show.
12 Roger Rose
Voor een bepaald soort DC-fan is The Brave and the Bold zo goed als maar kan. Een lichte, grappige tong op de wang die bijna nooit helemaal vol was op buffoonery, The Brave and the Bold was een genot voor alle leeftijden. De serie werkte Batman elke week samen met een nieuwe DC-landgenoot in een beslist harde pauze uit het Bruce Timm / Paul Dini-tijdperk van de DC Animated Series, en is een verrassend blijvend succes geweest.
Superman was geen grote aanwezigheid op The Brave and the Bold, en verscheen alleen goed in één aflevering, waar hij werd geuit door Roger Rose. Het is een grotendeels onopvallende uitvoering, die een aanzienlijke schuld verschuldigd is aan de man die bovenaan deze lijst staat (geen spoilers, belofte). Ironisch genoeg houdt de plot in dat Superman wordt blootgesteld aan Red Kryptonite en tijdelijk kwaadaardig wordt, en het is als deze meer sinistere versie van het personage dat Rose echt schijnt.
11 David Kaye
David Kaye is momenteel een van de meest productieve stemacteurs ter wereld. Hij heeft iedereen gespeeld, van The X-Men's Professor X tot GI Joe's General Hawk. Hij is de stem van Clank in de populaire videogameserie Ratchet en Clank. Zijn anime credits zouden een telefoonboek kunnen vullen … als ze nog steeds telefoonboeken maakten. Zijn meest opvallende taak tot nu toe was op afgelopen week vanavond met John Oliver, waar hij de populaire segmenten 'En nu' vertelt.
Kaye is een voice-over renaissance-man, die het best wordt belichaamd door zijn werk in de Transformers-franchise, waar hij het onderscheid houdt als de enige acteur die regelmatig zowel Optimus Prime (in Transformers Animated) als Megatron (in ongeveer een half dozijn series, met name de soepele, eigenzinnige Megatron van Beast Wars).
Interessant is dat Kaye Superman een paar keer heeft geuit, maar elke keer in een relatief onopvallend, obscuur project, zoals DC Super Friends, een serie video's gemaakt om een speelgoedlijn te promoten, en Tales of Metropolis, een handvol shorts uit een tijdperk waarin DC Animation met vorm speelde. Hij was geweldig in beide gevallen, en hij verdient een kans op een juiste serie beurt in de rol.
10 Jason Lewis
Toen Justice League Action werd aangekondigd, werd veel fanfare gemaakt over het goed gepubliceerde feit dat Kevin Conroy en Mark Hamill beide hun rol als respectievelijk Batman en de Joker zouden herhalen. Lange tijd titanen van het Bruce Timm / Paul Dini-tijdperk van DC-animatie, er was een onuitgesproken verwachting dat een van de Superman-stemmen uit dat tijdperk waarschijnlijk ook mee zou gaan voor de rit.
Dat gebeurde uiteindelijk niet en relatief onbekende Jason Lewis nam de iconische rol op zich met grote rode schoenen te vullen. Lewis heeft zichzelf goed vrijgesproken; hij heeft het Kryptoniaanse wiel niet precies opnieuw uitgevonden, maar hij heeft een aantal van de sterkste aspecten van de eerdere vocale interpretaties van het personage meegenomen en is op iets beland dat de grootste hitsversie van de laatste zoon van Krypton's stem benadert. Bescheiden, zelfverzekerd en vriendelijk, er is nooit een punt waarop u eraan twijfelt dat u luistert naar Superman met Lewis, wat een verrassend moeilijke truc is om uit te voeren.
9 Adam Baldwin
Adam Baldwin is al meer dan 30 jaar een acteeracteur en acteur in de hoofdrol in uiteenlopende projecten als Stanley Kubrick's Full Metal Jacket, Roland Emmerich's buitenaardse ramp flick Independence Day en het culthit-tv-programma Chuck. Baldwin is echter bijna universeel bekend als Jayne Cobb van Joss Whedons dierbaar vertrokken Western Sci-Fi-serie Firefly. Baldwin speelde de moorddadige, domme huurling Jayne met een soort puppyhond-vergetelheid die hem vertederend, zo niet bepaald lief maakte.
Baldwin's stemde Superman een paar keer, maar de meest opvallende uitvoering was in DC's eerste uitstapje naar direct naar video, op volwassenen gerichte films; Superman: Doomsday. Een aanpassing van de beruchte Death of Superman-strip, het is een donkere, brutale film en Baldwin brengt het karakter dat niet algemeen wordt geassocieerd met Superman gritig, maar past goed in zijn fatale strijd met het monster Doomsday. Het is een zware, ingetogen uitvoering die opmerkelijk goed is opgehouden.
8 Kyle MacLachlan
Kyle MacLachlan, de meest geliefde koffie- en taartliefhebber van Amerika, heeft een ongelooflijk volle carrière gehad voor de camera. Hij had lange stints over Desperate Housewives and Sex and the City, evenals terugkerende rollen over The Good Wife and Agents of SHIELD, en als de geliefde burgemeester op Portlandia. Maar echt, voor de meeste mensen zal MacLachlan altijd FBI Special Agent Dale Cooper zijn, de protagonist van de cultklassieker (en binnenkort nieuw leven ingeblazen) David Lynch-serie Twin Peaks. Hij bracht een vreemde, jongensachtige energie in de rol die uiteindelijk de lijm was die (meestal) de hele bizarre onderneming bij elkaar hield.
Hoe avant-garde zijn kenmerkende werk ook is geweest, Superman van MacLachlan is een beslist ouderwetse versie. MacLachlan's Superman bestaat uit een aanpassing van Darwyn Cooke's onsterfelijke The New Frontier en bestaat in de jaren 1950 als het iconische toonbeeld van waarheid, gerechtigheid en de Amerikaanse manier. MacLachlan was misschien niet zo geschikt voor een modernere versie van het personage, maar hij is zo ongeveer perfect als iteratie uit de Zilveren eeuw.
7 Alan Tudyk
Alan Tudyk kan niet veel. Een man met schijnbaar eindeloze talenten, hij heeft met schijnbaar gemak sitcom-vaders, krankzinnige moordenaars, snarky robots en neurotische Europese huurmoordenaars geportretteerd. Hij stal bijna de show in Star Wars: Rogue One als K-2SO, de loyale maar botte droid van Cassian Andor. Hij speelt momenteel de hoofdrol op NBC's Powerless als, van alle dingen, Bruce Wayne's geesteloze neef Van Wayne. Net als een andere deelnemer op deze lijst, is hij waarschijnlijk het meest geliefd voor zijn beurt als Hoban "Wash" Washburne op Firefly.
Hoewel hij geen onbekende is voor voice-over (hij had zelfs een lange periode als Green Arrow in verschillende DC-projecten), leek Tudyk een ongebruikelijke keuze voor Superman toen hij werd aangekondigd voor Justice League: War. En toch belichaamde hij de iets jongere, minder open versie van Superman perfect. Het is jammer dat DC besloot de rol in de toekomst te herschikken, omdat Tudyk verschillende lagen van het personage had kunnen verkennen die sommige van zijn opvolgers niet hebben.
6 Nolan North
Als je de afgelopen 15 jaar een cartoon hebt bekeken of een videogame hebt gespeeld, heb je de stem van Nolan North gehoord. North is bijna ondenkbaar productief en heeft honderden credits voor vrijwel elke franchise die je maar kunt bedenken. Het is een zeldzame acteur die beweert rollen te hebben in alles, van Kung Fu Panda tot Teenage Mutant Ninja Turtles tot Rick en Morty. De man is een Frank Welker-achtige natuurkracht.
North heeft natuurlijk Superman meer dan eens afgebeeld, hoewel de meest opvallende iteratie waarschijnlijk de versie van Young Justice is. Omstreden is deze iteratie van Superman terughoudend om een relatie te vormen met Conner Kent, een versie van Superboy die een kloon is van zowel de Man of Steel als zijn grootste vijand, Lex Luthor (North heeft ook Superboy geuit, omdat hij dat natuurlijk deed). Het was een gecompliceerde dynamiek die deze versie van Superman op verrassende en lonende manieren definieerde.
5 Bud Collyer
Bud Collyer was op meer dan één manier een entertainmentpionier. Hij werd een van de eerste beroemde gastheren van televisiespelshows met stints die ABC's Beat The Clock en CBS's To Tell The Truth hosten. Amerika kende hem twee decennia lang als een geliefde spelshowhost en hij vestigde veel van de beproefde tropen van die baan.
Bud Collyer zette de toon voor niet alleen Superman, maar vrijwel alle stemacteurs van superhelden. Collyer begon de Man of Steel in de jaren 1940 in radiodrama's te portretteren, zou hem uiteindelijk portretteren in de legendarische Fleischer Studios Superman-shorts, en ging door in de rol af en aan in de late jaren 1960.
Een van zijn grote innovaties was zijn beslissing om de verbuiging van zijn stem tussen Clark Kent en Superman te veranderen. Het lijkt vandaag een eenvoudig genoeg idee, maar het was een briljant stukje acteerwerk dat tot op de dag van vandaag nog steeds went.
4 Christopher McDonald
Christopher McDonald is waarschijnlijk een heel aardige vent, maar er zijn maar weinig acteurs die met evenveel echte klootzakken hebben gespeeld. McDonald heeft een lange, gevarieerde carrière genoten in zowel film als televisie. Sci-fi fans herinneren zich hem waarschijnlijk het liefste als luitenant Richard Castillo in de klassieke Star Trek: The Next Generation-aflevering "Yesterday's Enterprise." Voor de gemiddelde kijker zal McDonald waarschijnlijk altijd Shooter McGavin zijn, de irritante, seksistische eikel die dient als de primaire rivaal van Adam Sandler in Happy Gilmore.
McDonald speelde tegen zijn gebruikelijke type en kwam terug als Jor-El, de biologische vader van Superman, in de klassieke Superman: The Animated Series. Op passende wijze heeft hij ook een oudere versie van Superman afgebeeld op de futuristische serie Batman Beyond.
Het is een geweldige beurt; McDonald doet niet alleen geweldig werk als de eenvoudige, oprechte Superman, hij kan ook genieten van zijn meer vertrouwde eikelmodus, omdat Superman voor het grootste deel van zijn optreden in de show wordt gecontroleerd. Hij eindigde als een verrassend natuurlijke pasvorm voor het personage, en het is jammer dat hij nooit een andere kans kreeg om Superman te spelen.
3 Danny Dark
Decennia lang was de stem van Danny Dark in wezen onontkoombaar. Een van de meest productieve stemacteurs ooit, Dark's stem dook op in talloze commercials. Of je nu bier, margarine, tonijn of kakkerlakmoordenaar wilde verkopen, je wilde absoluut dat Danny Dark jouw shilling voor je deed. Hij deed de voice-over voor de langlopende West-Bonanza, en op een of ander moment was de stem van zowel CBS als NBC, het vertellen van de promo's voor hun primetime-programmering. Simpel gezegd, je hebt waarschijnlijk veel Danny Dark gehoord zonder het ooit te beseffen.
De beurt van Dark toen de Man of Steel in een van de meest warm herinnerde iteraties van het DC Universe kwam: Super Friends. De animatieserie van Hanna-Barbera (die verbluffend 12 jaar duurde) lijkt tegenwoordig vreemd en simplistisch, maar voor veel kinderen was het de eerste keer dat ze hun favoriete DC-helden op het scherm zagen samenwerken. Het is nog steeds indrukwekkend hoeveel van de DCU Super Friends tijdens de run daadwerkelijk heeft gebruikt. Dark's Superman was de prototypisch diepzinnige, paternalistische superheld. Het heeft veel over Superman gedefinieerd voor een generatie.
2 Tim Daly
Na het ongekende succes van Batman: The Animated Series, richtten Bruce Timm en zijn medewerkers hun aandacht op het op dezelfde manier nieuw leven inblazen van de Man of Steel. De producers hadden hun bovennatuurlijke begrip van wat iconische DC-personages deed werken, een revolutionaire animatiestijl en filmwaardige scores al laten zien, maar misschien was de belangrijkste sleutel tot het succes van Batman het casten van een grote naam, live-acteurs, iets dat gebeurde destijds meestal niet in de kinderanimatie.
Tegen het midden van de jaren negentig was Tim Daly al in tientallen tv-shows en films verschenen, maar hij stond vooral bekend als de leider van de langlopende NBC sitcom Wings, waar hij de gespannen, gestresste eigenaar was van een kleine luchtvaartmaatschappij. Hij leek misschien een ietwat merkwaardige keuze om Superman uit te spreken, maar hij maakte zich de rol onmiddellijk eigen.
De grootste innovatie van Daly was misschien dat er weinig verschil was in hoe hij Superman en Clark Kent uitte. De laatste werd nooit afgeschilderd als een Christopher Reeve-achtige stuntelnerd; deze versie van Clark was zelfverzekerd en bekwaam. Superman van Daly heeft de sjabloon bepaald voor hoe het personage sindsdien is geuit.
