Regisseur Kevin Reynolds ' Risen is een op geloof gebaseerde film die het verhaal vertelt van de kruisiging en opstanding van Jezus Christus, in de film Yeshua genoemd en gespeeld door Cliff Curtis. Maar het is een film met een twist: het verhaal wordt verteld door de ogen van een ambitieuze Romeinse militaire tribune genaamd Clavius (Joseph Fiennes), die door Pontius Pilatus wordt belast met het toezicht op de begrafenis van Yeshua en dan - wanneer zijn lichaam op mysterieuze wijze uit zijn lichaam verdwijnt verzegelde tombe - uitzoeken wat er met dat lichaam is gebeurd en voorkomen dat gepraat over een opgestane Messias een opstand begint in Jeruzalem. Wat er vanaf dat moment met Clavius gebeurt, verandert zijn leven voor altijd.
De realistische, grimmiger versie van Risen over hoe de dingen er destijds uit hadden kunnen zien en klonken (de film heeft bijvoorbeeld gruwelijke momenten) is één ding dat het onderscheidt van veel religieuze films, maar het detectieve aspect van het verhaal is een ander. Joseph Fiennes sprak over die elementen van de film toen we onlangs met hem in Los Angeles gingen zitten, terwijl hij ook zijn training besprak met echte Romeinse gladiatoren en zijn meningen over Romeins schoeisel.
Wat was het aan deze specifieke versie van dit bekende verhaal dat je aansprak?
Joseph Fiennes: Nou, het is een bekend verhaal, waardevol voor zoveel mensen. Nou, de hoek en de haak voor mij was een ervaren directeur, Kevin Reynolds, en ook de hoek van het bezoeken van dit verhaal door de ogen van een niet-gelovige. Dat was voor mij een frisse kijk, en het nam de vloek weg omdat het een soort typisch Bijbelse film was. En ik denk dat het succes van die structurering is dat het zowel gelovigen als niet-gelovigen voor het eerst in de zaal laat zitten, omdat je ofwel revisionistische films krijgt - of ze worden als zo revisionistische beschouwd, zie ze niet - - of ze worden beschouwd als zondagsschool en conservatief, zie ze niet.
Dus ik hoop dat het succes hiervan is om een dwarsdoorsnede van gelovigen en niet-gelovigen te hebben die met het verhaal door de ogen van een niet-gelovige kunnen gaan en ervan kunnen genieten als een filmisch feest. Clavius is een fictief historisch karakter, maar het speelt zich af tegen de Schrift. Dus het past hier bij - het is in de eerste plaats een film, het is cinema, (maar) het is het verhaal van Christus, dus het past bij die elementen en dient het voor het publiek.
Spelen je eigen overtuigingen, wat ze ook zijn - en je hoeft er niet op in te gaan - een rol bij het aannemen van een verhaal als dit, of benader je het gewoon als een verhaal en houd je je eigen opvattingen erbuiten?
Ik denk dat je als acteur iets persoonlijks aan het personage moet toevoegen - je moet één element van het personage identificeren en liefhebben, anders kun je niet echt bewonen en eigendom vinden. Maar voor mij ging het minder om mijn geloofsgevoel en meer om die van Clavius. Ik heb een tijdje met deze gladiatoren in Rome getraind om in vorm te komen. En ik leerde heel snel - omdat de gladiatoren het Romeinse leger lieten zien hoe te vechten, ze waren de rocksterren van hun dag en veel van hun technieken gingen in het leger - dat deze jongens niet alleen gladiatoren zijn, maar fysieke archeologen, en ze krijgen afbeeldingen van alles in de kunst van het Romeinse rijk dat het Romeinse leger afbeeldt en ze heruitvoeren.
Maar waar het me een gevoel van gaf, de manier waarop de Romeinen - en vooral Clavius - de manier waarop ze vochten was de manier waarop ze dachten. Het was analytisch, het was chirurgisch, het was brutaal en zo neem je de wereld over. Je werkt als een eenheid. En ik heb dat ook toegepast op het detective-element in Clavius. Het gaat er dus allemaal om het authentiek te maken voor jezelf, voor je eigen overtuigingen, maar ook voor de overtuigingen van die tijd en tijd, maar misschien in een moderne hoek.
Dus zat ik met een rechercheur en vroeg: "Hoe zou je ondervragen?" Omdat ik kinderen heb en het verschrikkelijk is om ze zelfs te ondervragen als ze iets stouts hebben gedaan. Dus ik moest me in die zin al voorbereiden. Dus het was een soort combinatie. Voor mij was de sleutel tot Clavius een fysieke manier, en die lichamelijkheid gaf me de denkwijze van de Romein.
Hebben de kostuums van de locaties ook geholpen om je daarin onder te dompelen? Het lijkt erop dat je daar in Bijbelse tijden bent.
Ja, veel van de casting en locaties zijn authentiek, en dat is geweldig en dat helpt. Drie maanden sandalen dragen helpt en helpt niet (lacht). Ik weet niet hoe je de wereld overneemt in sandalen, maar ze hebben het gedaan. Er waren een paar dagen toen het 100 graden was en het niet zo leuk is bekleed met leer en staal en op paarden. Maar dat alles doordrenkt het met dit gevoel van levendige authenticiteit, en ik denk dat dat echt vertaalt.
Had je een favoriete bijbelfilm toen je een kind was?
Als Brit blijf ik Monty Python ('s Life of Brian) zeggen, dus (lacht)
maar ik veronderstel terug te grijpen, en natuurlijk wilden we voorkomen dat het te evangelisch zou zijn, maar Spartacus en The Robe komen in me op.
-
Risen is in theaters 19 februari 2016.
