Star Trek: Discovery 's middagsfinale liet veel vragen achter, de grootste van allemaal: waar ging de Discovery precies naartoe? De hitshow rondde de eerste helft van zijn debuutseizoen af met meer dan een paar verrassingen. Hoewel de oorlog met de Klingons nog niet helemaal voorbij is, lijkt dat op dit moment vooral een formaliteit. In de midseizoensfinale 'Into The Forest I Go', was Michael Burnham (Sonequa Martin Green) in staat om een apparaat te planten op het schip van de doden van de Klingons, waardoor de Discovery op het schip kon schieten terwijl hij gehuld was. Kol en de rest van zijn volgelingen gaan in vlammen op en het lijkt alsof de overwinning voor de Federatie om de hoek ligt.
Helaas voor de Discovery-bemanning hebben ze meer onmiddellijke problemen. In een poging een binnenkomende Klingon-armada te ontwijken, biedt luitenant Stamets (Anthony Rapp) vrijwilligers aan om de gevaarlijke, experimentele sporen nog een laatste keer te bemannen om het schip in veiligheid te brengen bij een nabijgelegen sterrenbasis. Er gaat echter iets heel erg mis, want Stamets heeft iets wat lijkt op een interdimensionale aanval en de bemanning belandt in een onbekend gebied in de ruimte, compleet met onheilspellend ruimteschip in hun kielzog.
Gerelateerd: Star Trek: Discovery Midseason Finale vraagt meer vragen dan antwoorden
Als het niets anders is, is dit een welkome ontwikkeling, omdat het suggereert dat de show waarschijnlijk voorbij kan gaan aan zijn meer dour storytelling in oorlogstijd dat het nooit helemaal werk zou kunnen maken in de wereld van Star Trek. De beste afleveringen van de show tot nu toe - de puzzel van tijdreizen "Magic To Make The Sanest Man Go Mad" en het "eerste contact misgelopen" garen van "Si Vis Pacem, Para Bellum" - hebben de donkere, korrelige impulsen van de inzendingen die zich meer op het Klingon-conflict concentreerden om zich op zo enigszins nieuwe manieren uit te leven in een aantal beproefde Star Trek-tropen. Doorgaan met de oorlog opent een enorm aantal mogelijkheden en kan de creatieve opname in de arm zijn die de show nodig heeft. Dat gezegd hebbende, er zijn een enorm aantal richtingen die deze nieuwe opstelling de serie zou kunnen geven, hoewel een paar redelijk waarschijnlijk lijken.
De meest voor de hand liggende mogelijkheid - een die mensen die bij de show betrokken waren, op een gegeven moment komt - is dat de Discovery naar het Mirror Universe is gereisd. Een concept dat dateert uit de oorspronkelijke serie, het Mirror Universe is een alternatieve realiteit waarin, in plaats van de welwillende Federatie, de mensheid de vorm aanneemt van het Terran Empire, een corrupte, despotische organisatie die het universum brutaal wil veroveren. Het is een inversie van de inherent optimistische visie van Gene Roddenberry op de toekomst, waarbij de mensheid in plaats daarvan zijn ergste instincten heeft opgegeven en het soort zielloze, gewelddadige race is geworden die Star Trek fundamenteel afwijst.
De originele aflevering van de serie "Mirror, Mirror" vestigde de meeste iconische aspecten van het Mirror Universe, met een brutale, moorddadige Captain Kirk die de ISS Enterprise aanvoerde met zijn eerste officier Spock, wiens corrupte karakter werd aangeduid door zijn ongelooflijk kwaadaardig gezichtshaar. Het zou een uitstekende gelegenheid zijn om enkele overleden karakters van Discovery opnieuw te bezoeken; Burnham, die worstelt met een slechte versie van de dierbaar vertrokken kapitein Georgiou (Michelle Yeoh), kan voor een explosieve vertelling zorgen.
Voor het niveau waarop het geliefd is, is het verrassend dat het Mirror Universe slechts eenmaal in de originele serie verscheen. Het zou veel meer worden uitgewerkt in twee reeksen series, Deep Space Nine en Enterprise. Deep Space Nine bezocht het Mirror Universe vijf keer gedurende vijf seizoenen; in de relatieve toekomst van DS9 stortte het Terran-rijk in nadat het was blootgesteld aan de reguliere versies van de oorspronkelijke serie Enterprise-bemanning, en de mensheid werd tot slaaf gemaakt door een alliantie van Klingons, Cardassians en Vulcans. De Deep Space Nine-crew was over het algemeen aangeworven om de mensheid te helpen bij hun verzetsinspanningen, terwijl ze ook enigszins op hun hoede bleven voor hun donkerdere Mirror Universe-tegenhangers.
Gerelateerd: Star Trek: Discovery: Is Stamets From The Mirror Universe?
Enterprise's laatste seizoen bevatte de tweedelige aflevering "In A Mirror, Darkly", die een eerder niet-gerelateerd plotpunt uit de originele serie-aflevering "The Tholian Web" nam om de kwaadaardige versie van Captain Archer en zijn bemanning toegang te geven tot een ongelooflijk krachtige vaartuig uit hun relatieve toekomst. Het wordt algemeen beschouwd als een van de beste afleveringen van de serie en stond de soms stijve Enterprise-cast toe om zich los te maken en hun innerlijke hammen te omarmen.
Hoewel het een uitstapje lijkt naar het Mirror Universe is de meest waarschijnlijke bestemming van de Discovery, het is zeker niet de enige optie. Een andere mogelijkheid is een bezoek aan de Kelvin-tijdlijn van de JJ Abrams-films. In "Into The Forest I Go" bespreken Stamets en Captain Lorca (Jason Isaacs) het feit dat de spore-drive hen bewust heeft gemaakt van het bestaan van - en mogelijke toegang tot - alternatieve realiteiten. De Kelvin-tijdlijn is een divergentie van de Prime-tijdlijn die werd gemaakt op de dag dat James Kirk werd geboren toen een groep Romulanen uit de 24e eeuw terug in de tijd reisde en de loop van de geschiedenis veranderde. Alex Kurtzman, uitvoerend producent van Discovery, was ook een belangrijke creatieve kracht op de Abrams-films, en als CBS zelfs een relatief kleine speler of twee uit de films kon krijgen om te verschijnen, zou Discovery wat plezier kunnen hebben met het multiversum van Star Trek bestaat nu uit.
Het is ook mogelijk dat het schip eenvoudig de toekomst in is gereisd - hoewel alleen in Star Trek een reis naar de toekomst als "eenvoudig" wordt beschouwd. Star Trek heeft een lange, trotse traditie van tijdreizen die zich zowel in het verleden als in de toekomst afspelen. De aanwezigheid van puin in het ruimteschip betekent waarschijnlijk dat we niet te maken hebben met een reis naar het verleden, maar de Discovery-bemanning die een piek in de toekomst van de franchise krijgt, kan een leuke manier zijn om te eren wat er eerder is gebeurd.
Misschien een nog eenvoudiger - hoewel zeer controversiële - mogelijkheid zou kunnen zijn dat het schip naar een ander kwadrant van de ruimte reisde, veel verder dan waar Starfleet in staat zou moeten zijn om in de 23e eeuw te gaan. Een reis naar het Delta-kwadrant en een enorm veld met ruimteschipafval betekent iets heel specifieks voor slimme Star Trek-fans - de Borg. Het zou moeilijk zijn om de Borg zo vroeg in de tijdlijn met een Starfleet-schip te verzoenen, omdat The Next Generation duidelijk maakt dat ze zich niet bewust zijn van de Federatie tot de gebeurtenissen in de tweede seizoenaflevering "Q Who" van die serie. Enterprise gebruikte echter de tijdreizen-shenanigans van de film Star Trek: First Contact om een Borg-verhaal te vertellen binnen de prequel-grenzen van die serie, en het is niet alsof Discovery een bepaald probleem heeft getoond met het buigen van gevestigde continuïteit wanneer het de drang voelt.
-
Na een hobbelige start is Star Trek: Discovery begonnen zijn creatieve stem te vinden. Het is niet duidelijk waar de tweede helft van zijn debuutseizoen ons zal brengen, maar de mogelijkheden die de show heeft geopend, zijn zowel enorm als opwindend, en een bemoedigend teken dat de serie creatiever en avontuurlijker kan zijn dan meteen duidelijk was.
