Vorige week eindigde The Bridge zijn elfde aflevering op een plek waar de meeste series hun seizoen zouden hebben afgesloten. Het was het hoogtepunt van het conflict tussen Det. Marco Ruiz en zijn aartsvijand David Tate die in tragedie met de dood van Marco's zoon Gus eindigde en, voor alle doeleinden, voldeed aan de basisvereisten van een televisiedrama, zelfs eindigend met een bijzonder dubbelzinnige en onderdrukte ontknoping.
Maar zoals we in 'All About Eva' zien, gaat het leven verder, hoe pijnlijk dat ook is. Het verhaal van The Bridge gaat verder met een soort coda voor de boog van Sonya en Marco, en de belofte van voortzetting als het gaat om het verhaal van Charlotte Millwright (aka Fausto Galván's "Man in El Paso" ) en de ongeremde (en waarschijnlijk onbeantwoorde) romantische ouvertures van zelfbenoemde lady-redder Steven Linder. Ondanks een zeer gewaardeerde terugkeer naar deze fascinerende en zeer vermakelijke verhaallijnen, is de aflevering meer dan een voortzetting van subplots; het zorgt ook voor de juiste herkenning van alles wat Marco in de vorige aflevering verloor.
Daarbij blijft The Bridge spelen met verwachtingen en komt met een leuke verrassing op het gebied van het tempo van het seizoen. Het is iets dat de serie eerder heeft gedaan, door de oorspronkelijke verhaallijn op zijn kop te zetten en zijn zogenaamd politiek gemotiveerde seriemoordenaar te onthullen als een wraakgedreven fanaat die waarschijnlijk te veel actiefilms uit de jaren 80 had gezien. Wat 'All About Eva' onthult, is echter niet alleen hoe Marco, Sonya en Hank elk zijn begonnen om te gaan met de gevolgen van Davids gruwelijke en gruwelijk opzichtige stukje performance art / misleidende vergelding; het laat zien hoe fascinerend en goed getekend deze personages kunnen zijn, wanneer ze niet te maken hebben met een probleem als David Tate.
Hoe geweldig de uitvoeringen ook zijn geweest tijdens de boog van Tate, er is meer angst bij het kijken naar Annabeth Gish die in de criminaliteit afdaalt en zo kalm schurk als Eric Lange wist te worden, Thomas M. Wright kan hem gek maken met een bakkebaard achter zijn rug. Voor alle stuwkracht die Tate's acties het verhaal brachten, verlegde het de nadruk op karakter naar de gehackte plot van zijn wraak. En door dat af te ronden in het kader van het eerste seizoen - in tegenstelling tot het als de finale te laten dienen - wordt het emotionele gewicht van wat er is gebeurd opnieuw verschoven naar de personages, waardoor ze extra diepte krijgen en seizoen 2 een kans krijgen om begin opnieuw en ga gemakkelijk op de tentoonstelling "voorheen, op de brug" .
Hier worden een totaal Ford Bronco en een niet-gespoeld cassettebandje symbolisch voor wat Tate's rampspoed heeft veroorzaakt, en de uitdrukking van eenvoudige vreugde die op Sonya's gezicht uitbarst nadat Hank laat zien hoe ze de herinnering aan haar zus een beetje sneller zou kunnen redden resoneert even effectief als kijken naar Marco de randen glad op het vers opgemaakte bed dat ooit van Gus was.
'All About Eva' ontkurkt verschillende flessenplots en geeft hen tijd om te ademen. Het bindt ook de verdwijning van Eva aan de politie en brengt dingen terug naar de angstaanjagende implicatie van talloze vermiste Juárez-meisjes en gezichtsloze terreur bekend als The Beast. Het gaat minder over resolutie, en meer over coping, wat suggereert dat in de wereld van The Bridge misschien alles wat iemand kan hopen vast te houden, nog een seconde rust in de ochtend is en een roze kruis in de woestijn.
_____
The Bridge wordt aanstaande woensdag afgesloten met 'The Crazy Place' @ 22:00 op FX.
