Hoewel aggregators van filmrecensies het afgelopen jaar een beetje controverse hebben aangewakkerd, zijn ze nog steeds een onmisbaar hulpmiddel voor het peilen van de meningen van het publiek en professionele critici over de verdiensten van elke film die in de kassa hoopt te vuren.
Onder deze blijft Rotten Tomatoes de gouden standaard: in staat om elke film te maken of te breken met zijn "gecertificeerde verse" rating, die wordt beschouwd als een door de industrie erkende goedkeuringsstempel. Elk jaar krijgen echter een hele reeks films het gevreesde "rotte" label, maar slechts een handjevol val onder het twintigste percentiel en een nog kleiner aantal worden permanent opgezadeld met de 0% -beoordeling. Hier zijn tien van de slechtste films van 2018, volgens de website.
10 The Darkest Minds: 17%
Deze aanpassing van de tiener dystopische roman van Alexandra Bracken is niet minder een bevredigende film dan een tabel met lange speeltafels (keelvrij maken lijkt er meer op) voor een franchise die waarschijnlijk niet zal komen.
Publiek dat al moe was van post-apocalyptische kinderfictie op het grote scherm zoals The Hunger Games en Divergent series keerde het de rug toe en critici zagen het uiteindelijke product door naar de geldhoge bedoelingen achter deze volledig afgeleide productie.
9 Waarheid of durf: 16%
In een schijnbaar experiment om merkloyaliteit te testen, plaatste Blumhouse's Truth or Dare de naam van de regerende horrorstudio daar in de titel om deze kalkoen te verkopen aan publiek dat zijn stank een mijl verderop kon ruiken.
En het werkte: de film was een succes aan de kassa, met een wereldwijde omzet van $ 95 miljoen tegenover het productiebudget van $ 3, 5 miljoen, terwijl critici helemaal niet onder de indruk waren van wat zij beschouwden als een grotendeels tamme, verf-op-nummer spookshow.
8 Robin Hood: 15%
Het lijkt erop dat elke generatie een nieuwe, steeds slechtere versie krijgt van de panty's die de rijken dragen. Serieus, alleen door de gemiddelde critici-score van de top van het personage als een besnorde Errol Fynn in 1938 (100% vers) in kaart te brengen via Disney's alleen-aanpassing in 1973 (52%), naar Kevin Costner's 1991 misfire, Prince of Thieves (51%) en de Ridley Scott's 2010-riff op de legende (41%), is het personage de posterjongen geworden voor dalende rendementen.
Helemaal onderaan het vat vind je Robin Hood van vorig jaar - een vertolking die snel en los speelt met het bronmateriaal voor een irritante, eigentijdse smaak van een klassiek bezit.
7 Het leven zelf: 13%
Het weggelopen succes van NBC's This Is Us, ondanks dat schrijver / regisseur Dan Fogelman de reputatie heeft het lugubere als het diepe te laten doorgaan, en deze neiging bereikt maximale excruciatie met dit morsige en manipulatieve schermdebuut.
Dit "het is allemaal verbonden" -melodrama was de snelgroeiende grote verliezer van Amazon Studios, die ruim onder zijn verwachte kassa bruto lag in zijn premièreweek in de tweede slechtste opening sinds 1982 door een film die opende bij meer dan 2500 theaters. Critici omschrijven het als "cringe-waardig" "in het beste geval" misogynistisch "in het slechtste geval, en Fogelman lijkt tevreden iedereen behalve zichzelf te beschuldigen voor het falen van zijn meesterwerk van ellende.
6 Fifty Shades Freed: 12%
De Rotten Tomatoes-score voor de mislukte climax van de veel kwaadaardige, veel getweet-over, S & M-voor-de-wandelwagen-set-serie banden met de middelste entry van de trilogie, met beide een beetje onder de eerste film, die praktisch mooi zit (relatief) op 25%.
Hoewel de beurt aan Dakota Johnson als Anastasia Steele nog steeds de zwakste lof ontving voor het nauwelijks waarneembaar houden, waren critici maar al te blij om de langverwachte dood te vieren van een serie die zichzelf op specerijen verkocht, maar uiteindelijk flauw en conservatief was in zijn berichten.
5 Pepermunt: 12%
Jennifer Garner heeft misschien de moeder gespeeld die we allemaal graag in Love hadden, Simon, maar Pepermunt verspilt die warme ouderlijke pathos in een stoffig burgerwachtverhaal dat haar volkomen verspilt.
Het heeft misschien behoorlijk wat gedaan aan de kassa, maar critici vonden de sociopolitieke blindspots van de film ronduit aanstootgevend (vergelijkbaar met de slecht geadviseerde Death Wish remake van Eli Roth) en wezen erop dat Hollywood nog steeds, mystificerend, onzeker lijkt over hoe een door vrouwen geleid actiefilmwerk.
4 Billionaire Boys Club: 7%
Een macho-misdaadkappertje dat speelt als Wolf of Wall Street: The Next Generation, deze film over een groep rijke jonge douches die vuile deals en dodelijke capriolen spelen kwam en ging zonder een enkele noot van fanfare.
Niet alleen heeft het het onaangename onderscheid dat het een van de laatste films is die Kevin Spacey maakte voordat de beschuldigingen tegen hem terrein kregen, maar zijn binnenlandse openingsweekend box-box van slechts $ 618 was de laagste in zijn carrière, waardoor hij uit de gratie viel alles behalve compleet.
3 slanke man: 7%
Deze dodelijke aankomst op de favoriete geest van creepypasta werd zowel door het publiek als door critici gepand vanwege zijn onzinnige verhaal, eendimensionale karakters, slechte effecten en totaal gebrek aan angst.
Sony heeft de release van een onafhankelijke functie toegevoegd, Flay om de rechten op het personage te beschermen in een haveloze juridische beweging die er overduidelijk belachelijk uitzag toen het publiek eindelijk het eindproduct zag waar de indie naar verluidt op zat.
2 211: 5%
Hoewel Nicolas Cage vorig jaar enkele van zijn beste berichten in de recente herinnering met Panos Cosmatos 'Mandy kreeg, zou het gewoon geen tien slechtste lijst zijn zonder de beruchte off-the-wall acteur.
211, een direct-naar-video-acteur, is opgeblazen met clichés en heeft Frank Scheck van de Hollywood Reporter doen klagen: "Het is waarschijnlijk dwaas te wensen dat Nicolas Cage opnieuw films zou maken die zo goed zijn als Adaptation and Leaving Las Vegas. Maar is het te veel gevraagd om terug te gaan naar de vergelijkende gloriedagen van Con Air en The Rock?"
1 Gotti: 0%
2018 produceerde meerdere films die het grote ganzenei ontvingen van critici (Reprisal, Vader van het Jaar), maar geen enkele had de buzz van Gotti, een onomwonden ramp met John Travolta als de beruchte misdaadbaas.
Deze biopic slaagde er niet alleen in om winst te maken aan de kassa, maar critici schaften zich aan over de karakterisering van de film van de brutale don als gewoon een andere familieman - een klap in het gezicht van de slachtoffers van zijn talloze misdaden en hun geliefden.
